Eylülün Gelişini Gözlerinden Öptüm
Kızgınlığın yüreğimde ihtilal yaparken
Sokak ortasında kim vurduya gitti Saman alevi gibi gülen güneşler Dalgındı uçurumun kenarında Bıkkınlığının pençesiyle Siyah bir veda giyindi yaz baharı günlerim üzerine Yeni yetme cemreye değdi seken sözlerin Daha can çekişirken hava su toprak Sonbahar taşındı üç beş kap kacakla yalnızlığıma Eylülün gelişini gözlerinden öptüm Yaprakları dökülen kuş sesimle Gençliğimi tıklatan ayazına Misafir perverliğimi gösterip Bir köşede titreyen gelecek yılların üzerine Yünlü umudumu serdim Acılarımın nezelen pantolonuna Belkilerden yama yaptım Hatıralarımın sırtına yeni palto aldım Tebessüme teşebbüs bile etmeyecek Üç yüz altmış beş günlük kışlara hazırım yani Hemde kardelensiz |