Maşallah mahallesinde bir kız
Maşallah mahallesinde bir kız
lüle lüle siyah saçları ayağında nalını oynardı yağmur sularında annesi çağırmasa açlığını bilmez fırıncıdan bir parça ekmek alırdı evine varmaksızın akşama yakın Maşallah çeşmesinde başlardı ellerini yüzünü yıkama telaşı bir de bakkal Mehmet Amca vardı renkli şekerler alırdı mutluydu sakin hayatında baharda uçurtmalar olurdu rengarenk, gökyüzünde özgürce uçardı bulutlar arasında bir fırtına çıkar ansızın uçurtmalar ellerinden çıkardı bir ağaç dalında son bulurdu özgürlükleri uzaklaşırken eski mahallesinden hatıralarını yükledi sırtına bir burukluk vardı yıllar sonra avare akşamların birinde uğradı eski mahallesine bir adı bile yoktu artık her akşam üstü ellerini yüzünü yıkadığı çeşmenin artık Maşallah mahallesi yoktu.. |