KANIYORUM
Sensiz bir gün daha battı sevgili !
Koşuyorum, Geceye yalın ayak. Dolunayın kollarına bırakıyorum kendimi Yitik aşklara ağlıyor saman yolu Hasret vuslatı hançerliyor Ben; Kanıyorum. Tek kişilik bir oyun rıhtımda Sen diye dövüyor dalgalar sol yanımı Ne türkü gibi gülüşler kaldı Ne şiir tadında sevişmeler Son bir umut yanıyor fener Limana yanaşıyor gemiler Seni arıyor kalabalıkta gözlerim Özlem, umudu hançerliyor Ben; Kanıyorum. Oysa; İki ayrı cografyada, Arşa yükseliyor ellerimiz. Sen; Bende dua Ben; Sende keşke oluyorum. Yangınlar yükseliyor tenler den Kerem’i giyiyor ruhum Sönmek için sana geliyorum sevgili Düşünde, Sönen lavlar dan adalar var biliyorum. Kar beni sularına Terimi terine kat diyorum. Susuyorsun ! Günahlar tutkuları hançerliyor Ben; Kanıyorum. Ozan Ali Aydın 2 |
Kaleminize gönlünüze sağlık.