5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1533
Okunma
Yine döndük;
yine öldük,
sövdük yine,
yetim doğmamış,
öksüz kalmamış,
ama yetim,
ama öksüz,
Yusuflar’ın kaderine..
Kırılmış ayaklarla,
sökülmüş kollarla
yollarla
döndük yollara
acele..
uzaklar çizdik,
çocuklar ezdik
ve bezdik çokça
tren vagonlarında,
otobüs koltuklarnda
salamadan ayaklarımızı,
bezdik;
hiç anlamadan;
neye,
neden
ne şekilde
döndüğünü dünyanın..
ve sezdik;
kaç can ezdik,
hesapsız..
Cenneti bırakıp
anamın altında ayağının.
Döndük;
cehennemimize.
öldük, sildiğinde,
nasırlı elleriyle babam
göz yaşını ter diye.
ve sövdük;
dövdük kendimizi
yerine koyup Yusuf’un..
....
...
..
.
Cevap Yaz