ZAMAN (EYLÜL)Zaman aldıklarını daha geri verir mi Zamanın aldığına insan aklı erermi Zaman şimdi sonbahar dökülüyor yapraklar Ziyadesiyle üryan baktığımda topraklar Zul oluyor yağmurla ıslanınca sokaklar Zor geliyor gidişin sinemde taze durur Zor gelen o gidişin Eylül’le beni vurur Züleyha gözlerinde nice günler yitirdim Ziyan olan maziden süslü dünler yitirdim Zararı bana oldu hep kendimi bitirdim Zebil olan sevdanın geçmişine bakarak Zembelek ağıtları yüreğimde yakarak Zil taktım acılara hicran sarmalı kaptan Zahiri hak belledim ayırıp dört kitaptan Zuhuru irdeledim olmayacak hitaptan Zanlı saydım kendimi kabullenip suçumu Zira bu düşünceyle parçaladım içimi Zebunum pejmurdeyim öylesine bi çare Zehirledim ruhumu hayalinle bir süre Zemb saydım tüm olanı direnmeden boş yere Zorbalık yapamadım baş kaldırıp kadere Zayıf davranıp öyle razı geldim kedere Zarfa gizlediğin o son resmindeki yüzün Zevki sefa arkında serper üstüme hüzün Zifir gecelerimi kanattığında izin Zahit bağnaz yasaklı hallere bürünürüm Zihnimin azığında hüzünlü görünürüm Zaman aldıklarını geri koymaz Azize’m Zaman aldıklarına asla doymaz Azize’m Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |
Kıymetli yürek terinizi,
Can-ı Gönülden Tebrik ederim.
Selâmlar Sevgiler.