Papatya
Fal tutarken her bir taç çiçeğinden
Yaprağında yazılı bir sen, bir ben. Dökülür mısralar dudaklarımdan Papatyadır gözlerimde ilk esen. * Savurur gönlümü, sarı bir rüzgar Okşar ruhumu, pamuksu bulutlar Kimse anlamaz halimden, çünkü; Papatyalar en çok yağmuru sever. * Sessiz hüzün biran için dağılır Özlem içimde sabırla sınanır Müptelasıyım gözlerinin, çünkü; Papatyalar en çok güneşi sever. * Engin denizler, sudan yalnızlığım Esen rüzgar, manalı bakışların, Yeşil gözlerin hapsindeyim, çünkü; Yüreğimi çalan, papatya gözler. * Papatyadır, kokusu gelir geçer Gönlümde delice bir rüzgar eser Titreşir yapraklar, gönlümü çeler Dumaniyi çeken şu masumane Papatya dolu yeşilimsi gözler. * Sessiz hüzün biran için dağılır Özlem içimde sabırla sınanır Müptelasıyım gözlerinin, çünkü; Papatyalar en çok güneşi sever. Hasan Taşcı (Dumani) |