YOKLUĞUN
Ey karanlıklara yoldaş
Gecenin gizemine gizlenen Asırların şahidi yıldızlar Atam oğuzdan kalma bir sevda bu Yokluğun kurşun yarası Yokluğun açlık sevgili Yokluğun sancı çekişi. Ey yar dediğim.... Bakınca yıldızlara yinede diyorum Bu karanlık onu örtmeye yetermi Bu gökyüzü onu gizlemeye Bütün tehlikelerden uzak tutmaya Kötülüklerden korumaya yetermi Yinede diyorum... Vakitsiz zamanlar yolcusu Üşüyormusun.... Yorgunmusun.... Uykuya hasretmisin Düşünmeden edemiyorum Yokluğunu özlüyorum Varlığını özlüyorum Samanyoluna uzatıyorum ellerimi Sana tutunuyorum Gülüşüne takılıyor gözlerim Kalbimde derin yara oluşunu Dilimde yine duaya dönüşünü Tek başıma yaşıyorum.. NOGAYTÜRK |