BİR DÜŞ OLSANIZ BİLE BAYIM...
Bir düş’ ün öncesinde olduğunu düşünün, bayım…
Hani karamel renginde ve tadında olabileceğini dünyanın. Şerh düştüğünüzse umudun ve yarınların feryadı Dik acılı bir düş’ ün kayıp açısında Mahzun kalbin de yansıması iken gök kuşağı… Her devre arasında yalnızlığın Yaldızlı düşlere sarıldığınızı düşünün mesela Masal tadında ömrün fıtratından taşan coşkunun da Arşa erdiği gün bitimli bir ömrün Bilmem kaçıncı dolmayan vadesi Hırpani bulutlardan yağan elinize Ve işte gözlerinizde saklı o ışıltı ve mucize Derin yaraların aralandığı Sevgiyle kalan ömrün de yamalandığı. Aksinde sözcüklerin Fısıltıların çoğaldığı bir yaz akşamı Pembe ukdeler saklı dünün de öğretisi Gün mizaçlı bir gülümsemenin ertesi Ertelediğiniz hangi yolculuk mu yoksa? Ya da hangi mutluluk? Dibe vuran yüreğin kırıntılardan nemalandığı Ve işte seyrüseferine daldığımız o şaşalı ufuk. Rencide edilen bir yürek Refüze edilen bir aşk Rengi soluk nice bulut Kaskatı kesilmiş gövdesinde günün Dün mizaçlı öykülerin tamamlandığı… Hani, hani, mazide kalmış onca hikâye Bir türlü iki yakası kavuşmamış iki âşık Teke tekabül eden hüzün Sevip de çoğaldıkça ömrün Güdüsü adeta ıssızlığa mahkûm olmuş bir beyanat Beratı yitikse dünde saklı bunca maruzat… Bir düşünün bayım bir düşünün… Bir düş olduğunuzu. Telaffuz edemediğiniz acılardan örülü o yelek gibi Dikişleri sökük bir hırka Defalarca ettiğiniz yenimler Veda ettiğiniz bir düş ya da kayıp bir hatıra Bir mısrada saklı tutulası bunca acı bunca hüzün Bitimsiz de hani umut denen tebessümün Cakası. Cebbar gölgelerden uzağa kaçıştığınız Sefil yüreğin takası Sevip de sahiplendiğiniz Solup da karalandığınız elbet olmamalı Kanamalı hecelerin düş birikintisi Bir düş iseniz eğer ki bayım… Ah, bir de düşmüşseniz aşka Unuttuğumu sanmayın Unutulduğumsa bariz ve cafcaflı bir veda. Bir düş’ ün diğer düş’ e geçerken nazı Ah, bayım… Bir düş olsanız bile sanmaz mısınız hani Size ettiğim duanın gerçek olduğunu İki dudağımın arasında saklı şiirler Düşlerden çıkıp yola Hiç düşünemeyeceğiniz kadar da âşık olduğuma. Ne bir yakarış bu, bayım Ne de sitayiş Yere göğe sığdırmadığım aşkın da mizacı Hele ki bir düş’ e aşık olmuşsanız… |
Ne de sitayiş
Yere göğe sığdırmadığım aşkın da mizacı
Hele ki bir düş’ e aşık olmuşsanız…"
İnsanlar zaten ilk ďüşe aşık olurlar, neden mi? Çünkü ilk tanıdığı sandıkları inandıkları ve sevdikleri insan kendi gözlerinde hayalleri ile büyüttükleri Romeo 'dur ve sonra sonra Romeo nun evrimini ilerlerken anlarlar ki ilk tanıdıkları insan ve bu insan arasında ki fark çok büyük. Lakin her şeyi başta toz pembe görmek sizin suçunuzdur, siz öyle bir hayalin düşünde yıkayıp arındırırsınız o insanı.
Ziyadesiyle ile güzel ve edebi niteliği ağır bir şiirdi.
Tebrikler
Saygılarımla