AmiraL ile Gül Çiçek
Adım AmiraL
Dizginsiz mevsimlerime gem vurmadı yıllar Günlerim Sakar bir masalın uçurumundan düşerken Uçsuz bucaksız bozkırları katlayıp Arka cebinde sakladı Pinti dünya Yurt tutturdu küheylan duygularıma Bir avuç hara’yı Önümde balya balya sonbahar Ağzımda bir sap karanfil Hıçkırıkları yelelerimden tutan Yetim anılar İnmiyor çıplak sırtımdan Seyis kılığına girmiş umut Kırbaçlayınca Sessizliğim tutturuyor acılı bir ezgi Haydi kısrağım düş önüme Sen pamuklu bulutlarda kıvılcım çıkar Ben bozkırlarda çiseleyen ateşinden ıslanayım Çatlamaya ramak kala Gülücükler çeksin yularları Nal toplayan mutluluk yetişsin bize Deli tayları birlikte büyütelim diyor Duydun mu Gül çiçek Dinledin mi kişneyen türkümü Gelmezsen Mechullüğüne takılıp ayağımı kıracağım Vuracak sensizliğim beni |