SİYAH BEYAZ GÜNLER
Yağmur demeden, kış demeden
Gide gele ben inşa ettim sokağını Oturup kaldırım taşlarına Vuslat şarkıları dökülürdü dudaklarımdan Bir an görmek uğruna çareler aradım Sonunda bir virgül koydum hatıralara Bir mezar kazdım, siyah beyaz fotoğraflara Düşündüm, geriye dönüp baktığımda Yaşananlar yapma kartpostal gibi Sevmek, o kadar uzak ki şimdi bana Seninle birlikte yağmuru sevdim Oysa ki şimdi garip hüzün kaplar içimi Bilmem senin için ne ifade eder di yağmur Sevebildin mi sende Hiç yağmurda yürüdün mü ? Saçın bozuldu, ayakların ıslandı mı Sırılsıklam ıslandığın halde Sevdiğinin elini tutup dolaştın mı Yol boyunca karşılıklı olarak dizilmiş Çam ağaçlar altında Sevgilinizle sarmaş dolaş yürürken O temiz havayı içine çektin mi derin derin Kulağına fısıldanan Tatlı aşk sözcükleriyle sarhoş oldun mu Yağmurlar içine içine yağdı mı? Hiçbir şey yapmayıp Sadece pencereden mi seyrettin yağmuru Gözyaşların yağmura karışırken Ağladığının fark edilmemesi için Ellerini açıp hiç dua ettin mi Ya da yağmurda ağlamak yerine Gözyaşlarını yağmur gibi içine akıttın mı? Şimdi kapat gözlerini Sadece yağmurun sesini dinle Düşlere dal uzaklara git Siyah beyaz günleri yaşa sende İnan ki hayal kurmak için hiç geç kalmadın Yağmurda bir çılgınlık yap ve koş Senin için inşa ettiğim o sokakta Sırılsıklam seni bekliyor olacağım 🐋🐋🐋🐋 |