Bakmak ve görmek daima karıştırılan iki kelimedir. “Bakmak nedir?. Görmek nedir?” Her bakmak görmek midir?. Her bakan, görür mü? Veya körler, bakmadığı için mi görmezler?..”
Bakmak, eğer görmek ise; gece karanlıkta da bakarız, fakat; niçin görmeyiz de, ışığa ihtiyaç duyar bir lamba veya fener yakarız?
Siz ne dersiniz?.. Bakmakla, görmek bir midir?.. Yoksa; bakmak başka, görmek başka mıdır? Siz, bakar mısınız? Yoksa görür müsünüz?
Siz, bakmadan, görmeğe uzanan.. “esrarlı yol’u, bilir, bu yol’un üzerinde hiç seyahat yapar mısınız?..

B A K M A K V E G Ö R M E K

ŞİİR NO: 10 25-EKİM-2008

Bakmayı mı, seçersin; yoksa, görmeyi mi?..
Görenler seyreyler, mahlûktaki ahengi...
Bakmak!.. Hiç münkün olur mu, görmenin dengi;
Bakan değil; “gören gözden, yayılır.. sevgi...”

Gel. Sen; baktığına, bundan sonra, dikkat et,
Artık; bakmakla görmenin, farkını.. farket.
Görmeyi, iyi öğrenip; bakmayı terket,
Görerek, “RABB’inin Şanlı İsmini şerh et...”

Bütün hayvanlar da bakar, fakat görmezler...
Onlar baktıklarında, idrak edemezler...
İşte bu sebepten, tefekkürü bilmezler...
Günah ve sevap yok, “bir hesap da vermezler...”

Halbuki; insan, çok bedenle(!) yaratıldı,
Her beden, bir çok HAZ ve NAZ’la donatıldı;
Bakana göz, görene FİRASET sunuldu,
KUL, “YARATILAN’ı; görmek için, var oldu...”

Gerçeği bulmanın şartı, iyi görmektir,
Her olay ve işi, ibretle izlemektir.
Gördüklerini de, gönlünde eritmektir,
Yaratılış sırrın, “bakmak değil görmektir...”
17-Temmuz-2007 SAAT: 06:45 Konak-İZMİR.