Eskiyor sayfalar eskiyor hayatın
Her yeni gün aslında yeni olmuyor
O da eskiye karışıyor, bitiyor
Değişiyor yaşam ve değişiyor içindekiler
Ömür dediğin geçiyor
Dilediğimiz gibi aynı kalmıyor
Her şey o kadar basitleşmiş ki
Bir anda alt üst oluyor
Kahr-u mar oluyor, insanı yoruyor
Anlatacak, atlatacak kimsen kalmıyor
O yoruluyor, bu yoruluyor, şu yoruluyor
Herkes yoruluyor, ben de yoruluyorum
En ufak dertler dert sandıklarımız bile
Yormaya yetiyor ve hatta mahvediyor
-yorlar çoğalıyor, altını üstüne getiriyor
Bir daha dile getirmeye cürretin yetmiyor
Utanıyor, sıkılıyor yine de
Sanıyorsun -yorsuz olmuyor
Hayat bu ya seni -yorlara muhtaç kılıyor
Elinde kalan tek şey bu oluyor
Seni kaçınmak istediklerinden
İnanmak istemediklerinle kurtardı sanıyorsun
Yorulmuşsun işte yoruluyorsun
Bırak biraz o yorulsun
Ne kadar yorsa da galib-i sen ol
Ya da olma boşver, zaten yoruyor
Ama.. neyse yine de yoruyor
Ne yaparsın yordu hep, yoruyor işte...

Fatma SELÇUK