2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
730
Okunma
Kayıp memleketlerin birinde uçuştu göçmen ehli
Sonbahardı, gökyüzü dumanlıydı
Issız gecenin kör düğümünde kanatlandı ah-ı keder
Kararıyor bulutlar, ağarıyor saçları denizlerin
Yozlaşmakta köhnesi bulanmış soysuz kervan
Ağarıyor şakakları acıların sendelendikçe yağmurda
Eski bir radyonun anteninde ısınmıştı gönül nağmeleri
Mazii-li bir aşkla pervasız akıyordu acı çölünden ağıtlar
Kopuyordu kayişi dünyanın en ince yerinden sızılar
Yer demir gök bakır zırhlanmış bütün korkular
Gaybına kin tutmuş cihan elemden tanımaz sınırlar
İnsanlar, insan! Garibin fakirin haline baksan
Sanırsın dünden bugüne korsan...
Yanıltmasın seni tüm bunlar ey insan!
Acıdan kederden hep bu tuhaflıklar..
Fatma SELÇUK
5.0
100% (6)