VAKTİ GEÇMİŞ ENDİŞE
Dağ taş demeden geçip gidiyor ömür
Toprak hava diye soluyor gönül Öyle bir zaman ki! Ansızın çalıyor kapıyı ölüm Sarhoş, yalınayak ve berduş bir beden Riyakar dünyaya dalmış, gidiyor biçare Nerdeyim der durur ha bire Nasılım diye sorar önüne gelene Ruh bedenden beden ruhtan ayrıldı Hoşça kal der geçmişe Delik deşik ve paramparça Onarılmayı bekleyen bir sürü hatıra Neler sebep olmalı bütün bunlara Neden sorgulamaz kimse Kayıtsız kalmış herkes Almış başını gidiyor cehalet Vurdum ve duymaz, nafile! Fatma SELÇUK |