KÖYDE BİR EVİMİZ VAR
KÖYDE BİR EVİMİZ VAR
Ben Artvin, Şavşatlıyım, meydancıktan. Ankara ya göçmüş babam yokluktan. Çalışmış, okutmuş bizi şimdi emekli. Benim babam güçlü ve aslan yürekli. Kolay değil çünkü buradan ayrılmak. Bırakıp gitmek baba yadigârını unutmak. Şimdi ne kadar övünse az yaptıklarıyla. Çünkü baba yadigarı dimdik ayakta. Köyde bir evimiz var, evimiz tahtadan, Üç katlı, altı ahır, üstleri oda, çatısı sacdan, Ön cephesi köye bakıyor arkası orman. Öyle güzel görünüyor ki karşı yamaçtan. Her sene geldiğimde aynı duruyor. Ne eskiyor, ne çürüyor, ne bozuluyor. Bakımını çünkü babam yapıyor. Her geldiğimde odam hazır duruyor. Bu sene de geldim, gördüm, gideceğim. Annemin cadisini yine özleyeceğim. Seneye de gelmek nasip olur mu bilmem. Aynı heyecanla gelmeyi bekleyeceğim. |
Annemin cadisini yine özleyeceğim.
Seneye de gelmek nasip olur mu bilmem.
Aynı heyecanla gelmeyi bekleyeceğim.
MEYDANCIĞA,ŞAVŞATA VE ORANIN AHŞAP YAYLA EVLERİNE KARA GÖLÜNE SELAM OLSUN BENDEN