Dostlarım
Yaşam tat vermiyor sizler olmadan
Kamil, nuri, musti, fani dostlarım Hiç çıt yok aşağıdan, yukarıdan Sizsiz muhabbet olmuyor dostlarım. Felek ne gösterir, sırada ne var Yakınmaktan anlamaz bu dört duvar Kime derdim açsam başından savar Sizler gideli neşem yok dostlarım. Bir araya gelsek zaman biterdi Bazen nuri güzel fasıl geçerdi Kamil yol verir musti hep dinlerdi Yapayanlız kaldım şimdi dostlarım. Her yaz güle güle köye giderdim Kuyu başında onları beklerdim Dostları görünce bayram ederdim Beni garip bıraktınız dostlarım. Her gün bir öncesini aratıyor Gündüz neysede geceler batıyor Can gardaşlarım toprakta yatıyor Bu sene gariban kaldım dostlarım... M.Y. |