YİNE BİR SONBAHAR AKŞAMIRuhumun derinliklerinde yaşıyor anısı Yine bürünmüş gökyüzü karanlıklara Akşamın gölgesinde gezindim sensizliğin Loş gecelerin ışığında yastayım Yaşamaktan korkuyorum İçimdeki ahengin serzenişini döküyorum kaleme Kuru yaprağın dalından kopup düşmesi gibi Yine düşüyorum ateşe.. Yaşadığım hayatın bir parçası olsan da Masumiyetimi nerden bileceksin Mavi gecelerin altında yatan Soğuk bir gölgeydin üstüme sinen Geceleri sendin içime sindiren.. Yine efkarlandırdın beni Unutmaya çalıştığımda yenik düştüm Her kadehde seni anlattım hayata.. Yine bir sonbahar akşamı Önümde bir kağıt Yine o kalem anlatıyor seni kağıda Kazıyor resmini kalbimin köşelerine Anahtarı sende olan Kalbinde esir kalmış bu bedenim.. Sükunetim yorgun suretim yakın... Sana sarılma özlemiyle... 🐋🐋🐋🐋 |