Ruha nefesi veren hak sahibi,
Alacak olan da elbet kendisi,
Bizler; hem gelici hem de gidici,
Bak, zaman nasıl da akıp geçiyor
Hazır mı sırata mekân sahibi?
*
Dünya dediğin içi boş bir çanak,
Güz dalında sararıp solmuş yaprak
Vakitli vakitsiz düşüyor zaman,
Gözyaşlarından damlalar çalarak.
*
Geride bıraktığın koca yıllar
Yitip giden o güzelim hayatlar
Dönüp son kez aynaya baktığında
Kalbinden geçenleri yansıtırlar.
*
Çalışırken şafağın değirmeni
Durmadan öğütür doğan günleri
gözlerinin önünden geçen ömrün
Gün gelince kapatır göz perdeni.
*
Saat aniden durur zaman yürür
Kör kuyunun eşiğindedir ömür
Mavilikler içinde yüzen zaman
Birden siyah urbalara bürünür.
*
Dünya bir han, bizler içinde yolcu,
Aha! Karşında bekler seni sorgu
Hidayetin ise Kevser havuzu,
Bulunur menzile varmanın yolu
*
Dumani der, yitirme metanetin
Zaman ahir zaman kıyamet yakın
Gün tamam, yarınsa meçhul bir gemi
Zamana boyun eğmeye değer mi?

Hasan Taşcı (Dumani