Bahar-ı Hayat
Can can deyu deyu aşka düşende
Bulut iken yağmura dönüşende Yağmur olup, toprağa kavuşanda Kuru toprak su ile kaynaşanda Düşmüş ruhum bedenimden içerü Hayat yokuşunu bir bir aşanda Önce ağlayıp, sonrası gülende Kah-ı sevinip, kah-ı derdlenende Tarlayı sürüp meyveye duranda canımın cananı benden içerü Ay battı, gün ağardı, devran döndü Bahar-ı hayat yel gibi esüp geçtü Vakid çaddı, yaş baş kemale erdü Cancazım elden ayaktan kesüldü Ruhumun canı ol benden içerü Dumani dönüp ardına bakanda Yaşlar yanağa usulca konanda Hatıratlar yekten akla düşende Gün gelip zamana eriştüğünde Gir hakikat kapısından içerü Hasan Taşçı (Dumani) |
harika bir gönlün sesiydi şiir dost
kutlar esenlikler dilerim...