HAYAT ZİNDANA DÖNDÜ
gecenin hüznü çöktü üzerime
ben yine yılgın ben yine umutsuz ağladım kimseler duymadı çığlık attım kimseler oralı olmadı yüreğimi kanattım kimse pansuman yapmadı boğazıma hıçkırıklar düğümlendi dudağım titredi dilim lal oldu hep bir yanım eksik kaldı biraz da ezik son kez gözlerine dalıp kaybolmak vardı niyetlendim içime ateş düştü ardından ayın utku tutuldu yıldızlar söndü hayat zindana döndü yazık |