Kurban
Softalar yaşarken bir eli yağda bir eli balda
Ben heybemdeki umutları yeşertmeğe çalışıyorum İçimdeki çorak topraklarda. Onurlu emek ve alın terim yetiyor bana Dünya sırtımda yük olsa da. Ne hayaller taşıyorum heybemde biliyor musun Bir türlü yürütemediğim telden arabam Peşinden koşamadığım plastik topum Eski bezden dikilmiş okul çantam Kokusuna doyamadığım kitaplarım Küçücük kalmış yarım kurşun kalemim. Hüzünlü ömür içinde hiç bayram yaşamadım ben. Kör bıçaklara yatırılmış İbrahim’in oğluyum İsimsiz tanrılara adanmış kurbanım ben. Çektiğim acılar yaşıma ters orantılı Bir umut hamalıyım karşılıksız ücretsiz. Ne güzel de özetlemiş şair hayatımı dizelerinde “açma yaram derindedir”diye Ne kadar da isterdim oysa Yokluğunu ne kadar derinden hissediyorum bir bilsen Saçımı okşayacak Üstümü örtecek Bir tas çorba verip Ateşimi ölçecek Bir annem olsaydı Bayram belki o zaman olurdu. Üstümün kirliliğine bakma ne olur Gördüğün alın terimin izidir Taşıdığım çöp ise emeğimdir Hayatım siyah beyaz olsa da Rüyalarımın hepsi renklidir. Çinitaş.21.07.2021 mamak |