Şansa kaldıÖyle bir daraldıki dünya öyle bir Sıkışıyoruz durmadan iç içe Gidecek yer yok açılın diyemiyoruz Ne bir hoşluk kaldı ne bir bahçe Öyle yorgunuz ki öyle yorgun Patlıyoruz sıkıntıdan coşmak şöyle dursun Ellerimizde bir dünya kelepçesi Anlamını yitirdik her bir duygunun Kim nereyi arıyorsa tuşlarda İnanmayın siz hepsi oyalanma Farkında değiliz esir olduğumuzun Üstünde yatıyoruz korkunuzun Ne kadarda yalncı türedi ne kadar Utanma duygusunu yitirdik biz Kirlettik koca denizleri kıyıya vurduk Çoğaldık bilinçsizce genişledik Dünyaya bu denli ağır gelmezdik Biz sadece bizdik bir zamanlar Ar denilen olgu sözde kaldı Bir merhumun iç çekmesi gibi Doğru birini bulmak şansa kaldı M.Y. |