USANDIM II.
Gözlerimde perde, gözüm görmüyor.
Dermanı kalmamış, dizim tutmuyor. İhtiyarlık artık, söz dinlemiyor. Usandım bu candan, kendi kendimden. Gözlerimde nem var, yaşlar akmıyor. Karanlık gecemde, gün ağarmıyor. Sancılar var ağrılarım gitmiyor. Usandım hayattan kendi kendimden. Bir lokma ekmeği dişim çiğnemez. Başıma kar yağmış, saçım bembeyaz. Sanki verem vurmuş, bir soğuk ayaz. Usandım bedenden, kendi kendimden. Mor çiçekli dağın bir ceylanıydım. Garibin mazlumun küheylanıydım. Sırça köşk sarayın ben sultanıydım. Usandım bu yurttan kendi kendimden. İhtiyar bedenim çocukça ruhum. Ürkek bedenlerde aslan güruhum. Bu garip bedene çöktü bir husum. Usandım bu handan kendi kendimden. 28.06.2021 Muammer KARS |
Kaleminize gönlünüze sağlık.