Aynadaki yüzeÜzerimde yıkanmamış bir geçmiş Adımlarıma karışan gölgesine takılıyorum Yüzüm düşüyor önce Ardından gülüşlerim Kanayan dizlerimi saymıyorum bile Göğsümün ortasına taşıyor Hüznün kırbaçlanmış kıyıları Ruhum enkaz yığını Gözlerim barut fıçısına düşmüş gibi Kızıl Kirpiklerinden sökülüyor köksüz kalan yaşlar Oysa; Bakışlarına sarılan cennetin Dudaklarına mühürlü onlarca kelamın Şiirden çocukları olacaktı Evvelden Ezele Ebediyete Simdi; Saçların beyazını Ne kadar boyarsan boya Keder tohumlarını atmışsa Rengi değişse de Dipleri çıkacaktır zamanla İyisimi ! Aynadaki yüze ve sahipsiz kalan ömrüne ömür biç. 25/06/2021 01:30 eMİNeYZAMAN |
Aynalar ne kadar da gerçekçi. Bu günümüzü, anı gösterirken geçmişe aldığımız yol, yarına klavuz da olmakta. Karşılıklı aynalar sonsuzluğu gösterir, insan aynada kendiyle yüzleşir. Bu yüzleşme kaçımıza sonsuzluğu gösterir?
Düşünmeden edemedim yüreğinize sağlık.
Selam saygı ve duayla...