İmansız
İmansız
yapıştı yakama gurbet belası eğdim başım gittim dağlar ötesi ne belalar çektim baştan silesi aman vermeyenin imanı olmaz kara sevda çökmüş yürek yarası kırk yıl geçmiş daha geçmez ağrısı yıkandım yundum yüzüm karası yalan bilmeyenin dümeni olmaz sırt dayasam dağlar el verir bana sular sevdam taşır nehir ummana doğurur saklamaz mı toprak ana ekin dermeyenin harmanı olmaz çokça sarraf tezgahlarda tartıldım yendim yundum bir kenara atıldım gün görmemiş bahtsızlara katıldım ser’in sermeyenin fermanı olmaz Ahmet Coşkun |
Tebrikler