Hayatın fırçası
Çorap gibi giysem umutlarımı
Yüreğimi ısıtmıyor Zincirle bağlasam hayallerimi Durmuyor kaçıyor Bir kapı açılıyor Ömrüm baharın içinden kış gibi geçiyor Gözlerim baharı seyrederken Güllerin gölgesi pencereme vuruyor Bulutlar çoğalıp yağmur yağıyor Yağdıkça Güneş üzülüyor Bulutlar dağılınca Güneş gülüyor Ansızın sırlarım ifşa oluyor Bedenime yalan değiyor Bu bana çok ağır geliyor Adını koyamıyorum Temeli sağlam yalnızlığımın Rüzgarda savrulmuyor Başımda bir gölge Üşütüp duruyor Üşüdükçe hayatın fırçasına daha çok sarılıyor Renksiz bir sabahı güzel bir günün boyasıyla boyamaya çalışıyorum Sanki gözlerim mühürlü Sevgi yüreğimde blokeli Ne yapsam çözülmüyor Üzülünce ayrılık gülüyor Sevgi ağlıyor Ömrüm bahardan kış gibi geçiyor Güllerin gölgesi pencereme vuruyor Yalnızlığa yetim günün bir sabahı daha doğuyor |
Tebrikler