Toprağın ŞefkatiBırakıp işi gücü halleşsem şiirlerle Defterin her sayfasını bezesem güllerle Daha dün gibi bir öksüz çocuklukken Ne çok yol kat etmişim yazmaya başlayalı Kalem tutan ellerimde atıyor fedakar bir yürek Gülmeyi unut gönlüm ağlamayı bırak Der gibi direniyor Her şiirin katili bir izle sınırlanmış bir yafta Gereksiz bir başlıkla bulunuyor atıfta Daha ne çok vardı da kaldırdım şimdi rafta Gerçeği arar gözüm gönlüm rahat olamaz Söylenenler hep lafta Gizliyorlar gerçeği Her şey bir gizem içre Duruyorken Araf’ta Nasıl siner içime nasıl inkar ederim Bile bile yanlışın üzerine Basa basa giderim Birkaç kez ölüvermiş sırra kadem basmıştım Hayli zamandır çürümüş de bedenim Bir güzel ölmeyeli Sırtımda Azrail’in kırbacı Başımda ölümsüzlük tacı Kral olsam ne yazar Bir gün her fani gibi tadacak tenim Toprağın şefkatini Yüksel Nimet Apel 14.Haziran.2021.Pazartesi.Bodrum |