Gel ve gülümse
Billur hayallerin endamlı efsanesi
Ruha değdiği demde merhem olan kâkülü, Ağaçlar onun ilhamı, deniz onun nişanesi Mis kokulu sabahların en berrak gülü. Buluşur yedi renk saçının telinde Sendeki ışıltıyı kıskanır mı yıldızlar? Hangi tılsım saklıdır gülüşünün içinde Tutulur sen gülünce tüm nutuklar Denizin köpükleri üstünde nilüfer saçsın Cilvesiz bahçelerin cilveli gülü de sen Sen gülümse, dudakla dil çiçekler açsın Ruha örülsün gülüşün desen desen. Gel, bir nefesinle dalında öter bülbül Akşamın rengi suda tutuşur yanar Gelmediğin iklimde, dalında üşür gül Bülbülün gönlünde gül için yara kanar.. |