ÖLÜMSÜZ AŞKÖLÜMSÜZ AŞK Bu son şiirlerim sana yazdığım Senden ayrı kaldığım son gün son akşam Aşkların içindeyim ve senin içindeyim Dışındayım zamanın zamanın dışındayım Öpüşlerinle sarhoşum o küçük ağzının Kayboldum kenarlarında lal dudaklarının Hem gece hem gündüz seni andım Haberlerini bekledim durdum hep senin Seni yazdım seni çizdim seni yordum hep ben Seni sevdim seni öptüm seni sayıkladım hep ben Dersim olurdu aşkım ve sen benim dersim Seni içimde tuttum senin içinde kayboldum ben Sen som aşk som sevgi som güzelliksin Sen yeryüzünde benim için teksin Ben seninle buldum yaşama sevincini Seninle kurtuluyorum dertlerden Seni kucağıma alıyorum çoğalıyorsun Öpüşlere boğuyorum seni kayboluyorsun Öpücüklerinle bana hayat veriyorsun Öpüşlerinle ölüleri diriltiyorsun Şehrin ışıkları baştanbaşa sarıyor beni Şehrin ışıkları aydınlatıyor ruhumu Kayboluyoruz bu ışıklar şehrayininde Biz imkansız aşkın sularındayız Biz karşılıksız aşkın ufuklarında Vuslata kanıyoruz düşlerimizde Kayboluyoruz şehrin ışıklarında Vuslata kanıyoruz biz bu aşkta Sen özge bir ruhsun bana ayrılmış Açmışsın kollarını onulmazlıkla Kucaklıyorum seni büyük bir aşkla Öpüşlere boğuyorum seni kimseye aldırmadan Duyuyorum yeniden gençliğini Ve güzelliğini ruhunun ve bedeninin Ben sende hayat buluyorum yeniden Sen som güzelliksin som hayat Bu imkansız bir aşktır biliyorum Ama hayallerime gem vuramıyorum Ruhum galeyana gelmiş durduramıyorum İtiraf ediyorum işte seni seviyorum Saçlarını okşuyorum o uzun lepiska saçlarını Gece gündüz durmadan taradığın o sırma saçlarını Biliyorum okşanmak istiyorsun okşanmak istiyor saçların Ben de gözlerimle öpüşlere boğuyorum onları Bakışlarımla okşuyorum Ellerime yasak var biliyorum Ama duygularıma yasak koyamayacaksın Bu aşka engel olamayacaksın Seviyorum işte seviyorum ben Beni kınayamayacaksın AHMET KEMAL |