kayıp tanrı// . . . adına yaşamak denilen ince bir çizginin pabucunu ters giymiş eşkıya geçişiyim bir nedenim kendimi ifade edemediğim içimden uğurlayamadığım tek gidenim içim, dışım kış ellerim kayıp güneş aklım darağacına gecikmiş yargısız infazım yüzü kırışmış çapaklı bir aynada unutulmuş esrik, eksik bir bakışım belki de çek ellerini, etimden sende hayat batıyor tırnakların gelmişime, geçememişime dilsiz, besmelesiz mezar taşı gibiyim gibiyim, fısıltısız kulağımla sevişen “epitaph” gibi hiç bir kayıp tanrı da aramasın, bulamasın artık beni gölgem bile kendime, kendimden kayıpken.. neyse, . . . // ilhanaşıcıhaziranikibinyirmibir |