YOKSUN SEN
YOKSUN SEN
Yusuf Yılmaz Tebessüm edince gül açıyordu gamzelerinden, Kolay kolay da kaybolmuyordu yüzünden, Şimdi ne giden var ne gelen, Soğuk soğuk rüzgarlar esiyor kapılardan pencerelerden. Geceleyin bir ses gelir gökyüzünden, Yıldızlardan haber gelmeden, Hiç bir şey gelmez elimden, Ilık bir sızı gelir gönlümden. Yüreğim burum burum burulur hasretinden, Sen olunca hiçbir şey kaçmıyordu gözden, Şimdi sıkıntılı, sancılı, zor hepsinden, Her yer daha karanlık dünden. Acılarımı yazamıyorum üzüntümden, Mürekkep yerine tuzlu su damlıyor kalemimden, Tadı olmuyor yaşamanın sevinmeden, Çünkü artık yoksun sen. |