SEN SOLARKEN,BEN ÖLDÜMBakma gülerek gezdiğime. Sen solarken, ben öldüm. İnanma her duyduğuna. Sen solarken, ben öldüm. Elimde güllerim bir bir soldu. Dost sandıklarım mazide kaldı. Benim şansım ağlamak oldu. Sen solarken, ben öldüm. Yollar kapalı gelip soramam. Kalpler şüpheli seni bulamam. Bir çölde susuz kaldım duramam. Sen solarken, ben öldüm. Bizim burada keklik bol idi. Zalim avcı kanatlarını kırdı. Senden ayrılmak, zülden zordur. Sen solarken, ben öldüm. Bahçeye iki oda bina kurdum. İkimize büyük salıncak aldım. Zili kırdım, kapıyı kapadım. Sen solarken, ben öldüm. Mavi gözlerin beni ağlattı. Esti rüzgar aşkımı dağıttı. Yardan önce ecel çağırdı. Sen soldukça, ben öldüm. Kahraman VARDI |