Kendime sızıyorum bu günlerde sıfırın altında düş noktasında iki ırmağı birleştirirken adımlarım içimin sarnıcı kürek çeker sessizliğe çifte su verir yüreğim umuda rüya görürüm uyanıkken bir uykuda çatlar yalnızlığın kozası yumuşak bir boşluğa düşer gözlerim ıhlamur tadıyla beslenir günüm bitirip dünü göz göze dinlerim gülüşü kokulu bir dağ çileği yalar yüzümü. Bağışlandıkça mevsimler sarar yaramı gökyüzü..!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DÜŞ NOKTASI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DÜŞ NOKTASI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.