SİTEMYüzünde yorgunluk, dilinde sitem, Çok uzak yollardan geldim diyordu. Nedir bu fırtına, nedir bu matem? Seni de kalbimden sildim diyordu. Gülerek gidenler, hüzünle döndü, Sinede gizlenen ateşler söndü, Başımıza gelen en kara gündü, Baharı görmeden soldum diyordu. Tepeler dumanlı, havalar ayaz, Gözlerimde buğu, dilimde niyaz, Bir sayfa açsaydın; süt gibi beyaz, Gurbette kimsesiz kaldım diyordu. Kalbime saplanmış bir zehirli ok, İstersen böğrüme bir de bıçak sok, Hatamı anladım, lakin dönüş yok, Zaten ben belamı buldum diyordu. Benim çektiğimi çoğu bilmedi, Kapım açılmadı, kimse gelmedi, Diktiğim fidanlar meyve vermedi, Çıkmaz sokaklara daldım diyordu. Dereler, ırmaklar coşup akardı, Yemyeşil ovalar nergis kokardı, Âşıklar, ozanlar türkü yakardı, Senin de kokunu aldım diyordu. Yönümü çevirdim sıladan yana, Havayı soludum ben kana, kana, Öyle mesudum ki, değdi cihana, Felekten de bir gün çaldım diyordu. Hâlâ hayattayım, vadem dolmadı, Gelmeyi denedim, yine olmadı, Kaleme kâğıda lüzum kalmadı, Rüzgârla bir haber saldım diyordu. Sabri Koca |
sevda ve özlem vardı,,
duyarlı yüreğine sağlık Hocam.
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Üstadım, Dualarımla selamlarımla