Bomboş Bir Park ŞimdiBir köşesinde gözlerini yummuş ve bomboş bir parkın paslı salıncağında unutulmuş kahverengi bahçivanı çamurla boyanmış bir çocuk... Başka bir köşesinde gülümseyişleri unutan puslu gözler ve aynı gözlerin dalıp gittiği buğulu bir camdan dışarı açılan buğulu bir hava Elini sımsıskı tutmuş ve kaybetmekten hep korkmuş Bir başka el... Gözlerimin önünde yarışan bulutlar Akıp giden bir son bahar [An]lar, zam[an]lar, kaybol[an]lar... Yumduğum gözlerimi açıyorum bugüne Son kez ipi bende karasızlığımın Alıp as diyor kendini. Korkuyorum... Bunları düşünürken ben Dönüp bakıyorum o eski parka Salıncağını bırakıp gitmiş çocuk, ve elini de, elinin terinide bırakıp gitmiş kadın... julıet/KuPa k1z1 |
Sakladı ellerini
Gecenin nemini içine çekerek
ve
Puslu penceden
Bakarken sislerin arkasındaki giz'e
Sallandı kirpiklerden
Zaman denilen örümcek
Gönlümün mavi kurdelesini
takıyorum şiire. Sevgilerimle
Ozan
ozzy tarafından 8/6/2008 7:46:06 PM zamanında düzenlenmiştir.