Sen Kız Kulesini Seyrederdin
Sen kız kulesini seyrederdin,
Martı sesleri eşlik ederdi,çayının her yudumuna. Gözlerine düşerdi ışıl ışıl parlayan suların aksi Ve ben unuturdum İstanbul’u gözlerinde. Ne soğuğu hissederdi kulaklarım, Ne de sıcağı çay yudumlayan dudaklarım. Dilim de yanardı belki ama hissedemezdim bile yüreğimin yangınından. Bir vapur sesi bölerdi bazen Muhabbetimizi orta yerinden, Sonra gülümser beklerdin sükunetle, ’Ne diyorduk’ der, devam ederdin hayallerini sıralamaya, İçinde benim olmadığım hayallerini, Gözlerinde kurduğum hayallere feda eder, Tebessümle devam et sen kaldığın yerden derdim. ’Saatte epeyce geç olmuş, birazdan hava kararacak’, Sözlerinle bölünürdü hayallerim Ve zaman denilen şey sadece o an gelirdi aklıma. Bir dahaki sefere çaylar benden ama bak derdin, Bir dahakine tamam derdim, Sırf bir dahaki sefere sözünü duyabilmek için. Bir dahakine gözlerindeki esaretim, Sözlerimdeki cesaretim ile bir son bulacaktı. Gözlerin gözlerimde, ellerin ellerimde, Hayallerin hayallerimde olacaktı. Ama bir dahakine ; Ben bekledim, İki çay bekledi, Kız kulesi bekledi, Martılar Vapurlar bekledi, Koca İstanbul bekledi, Sen gelmedin... Ömer Koç |