Bugün Pazar
Ve ben azalıyorum azar azar
Sanki doğduğumda değmiş mutluluğuma nazar
Veda edenlerin dilinin ucundaki hızar
Çatlamış yüreğimden her gece vicdanıma sızar

Bugün Pazar
Aklıma hoş geldin Hoşça kal’ım
Hala silinmemiş duvarlardan tam anlamıyla
“Seni seviyorum” yazısı…
İlk harfi kalın.

Bugün Pazar
Magazin dergilerinde sahte mutluluklar yazar
Oysa senin bir kere bile
sayfası çevrilmemiş ömrünün
Teninin idam pususuna yatmış
yapmacık aşıklar azar!

Bugün Pazar
Günaydın’a beş kala sensizliği çeyrek geçmiş yine,
uyanmak istemedim.
Yıkamasam yüzümü,
avucumdaki suyu dudaklarından öpsem
Özür dilesem güneşten
karanlığı üzerime örtsem...
Affeder mi tabiat Ana
ezip geçtiğim çiçeklere körsem!

Bugün Pazar
Eş anlamlısıymış meğer
çocukluğumdaki okulun hiç çalmayan teneffüs zili
Üflediğinde Sur’a İsrafil...
Veda ettiğin yerde mezarım kazılmış
Zebanilerin ellerinde karanfil!

Bugün Pazar
Kim bilir kime dokunuyor
parmak uçlarında çağlalar filizlenmiş
ilkbahar kokulu ellerin?
Neyse…
Bu gece de yarım kalsın hayaller
Yarın mesai başlar
Işıkları çoktan sönmüş fakir evlerin