Ilgazlıyım ben
Hatırlarım ilk günlerin şaşkınlığını
Evimizin sessiz geceleri için Gönül hoşluğunu sarıp sarmalardı annem Uykunun derinliğinden uyanırdık Uyanış ışığa ulaşmaktı Lezzetin açlığına kanardı uyanış Uyanış lalelerin boyun bükmesi değildi Ama susamlar uyanınca ölürdü Fena sayılmazdı halim Tahılımız bolca suyumuz vardı Lambanın ışığında büyüdük biz Tutkunun meyvasını çığnedik Uyanış köy gecelerini anlatırdı Bıraktık biz onları kendi haline Okjijeni bıraktık biz Duygular soluksuz kaldı Tüm içgüdüleri bıraktık oyun oynasın diye Belkide yalınayak çitlerin üstünden uçacaktık Bilgeliğe ulşmaķ kimi zaman Ergenliği ulaşmak değildi Belki gizli iklimlerde gezmekti. Ilgazlıyım ben Dağlara yaķındı evimiz Biraz çam biraz ot kokardım Saadet penceresinden bakardım Her mevsim ağaçlara aşıktır derdi annem Annem yalan bilmezdi Dediki o gün kardeşini uyarma güzelleşecek Haylaz bir günümde Söğüt dalından zipçi yaptım öttürdüm Toplandı tüm çocuklar Mede kayası oynadık Yenildim ben Met çeldik yine yenildim İki kere yenildim O acı yenilgiyi tattım ben Sonra çıkttım bir tepeye üfledim zipçiyi uzaklara Sonra gurbet geldi götürdü bizi Mustafa Yaman 22 nisan 2021 |