Yılların Yorgunluğu
Yılların Yorgunluğu
Akşam olur çekilir El ayak meydanlardan Düşünürüm ben o an Kalan ne yaşanandan Aşk dedik bitmedi mi Çok seven gitme dimi Kapat gönül kapıları Çektiklerin yetme dimi Kalbimin kırgınlığı Gönlümün durgunluğu Çöküyor bir sis gibi Yılların yorgunluğu Yoruldu ruh ve beden Aldığı tüm darbelerden Yaşadık mı belli değil En çok bu zoruma giden Bir daha gelsem dünyaya Güvenmesem insanlara Belki de Şansım olur Kendim için yaşamaya... |