ADINI KOYALIM
Ne de güzel dağıtırdın saçlarını rüzgarıma.
Omuzlarıma dökülürdü tel tel, Başını yaslardın yamacıma, Bir ağacın gölgesinde ve bir dağın yamacında. Sanki başlayacak bir hikayenin adında. Başlayacağız yeni başlangıçlara... Önümüzde manzara, arkamızda kuşlar, Hikayemize eşlik edip, şarkı söylüyorlar. Birazdan da, kararır bulutlar. Çünkü, yağmuru çağırıyorlar. Islak bir ağacın dalında, tünemiş bir kuş gibi. Sen anlattıkça ben dalıp giderim. Hayaller kurarım, Çocuklar gibi... İçime işledi anlattıkların. Seni ektim içime, büyütmek dileğiyle. Yine de sen bilirsin. Adını gizleyeceğim merak etme. Sevdiceğim. Gelecek bir günde seni yine seveceğim. Bu günün anısına seni hep bekleyeceğim... Bu gün adını koyalım mı? Bu güne, Ne dersin. Sonrada bırakalım rüzgarlara. Kavuşturur belki bizi umutlara. Bir bahardan, bir başka bahara, Sürükler bizi gelecek kuşaklara... ( DeN!Z ) |