Bükülün Dağlar 2
Dal budak koymadı yine budadı
İlk bahar ayında açamıyorum Anam doğururken kurban adadı Anamın sözünden geçemiyorum Ellerim böğründe öylece durdum Heyelan yaşadı şu gönül yurdum Şeyda bülbül gibi kafese girdim Kırıldı kanadım uçamıyorum Hazan uğramadan bozuldu bağlar Gönlümün seması sel gibi çağlar Yol verin geçeyim bükülün Dağlar Gurbet ağır geldi kaçamıyorum Yanan ateşimi kendim harlarım Ömrümde tükendi bütün varlarım Kurudu su vermez göz pınarlarım Geceyi gündüzü seçemiyorum Bende kuzusuydum telli sunanın Kul Garib’im hasret koydu Canan’ın Sonum değil midir toprak ananın Kendi kefenimi biçemiyorum Emine Çerçi |
Aksakal tarafından 4/17/2021 7:07:48 PM zamanında düzenlenmiştir.