DİKENLİ GÜL LEYLAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bırakın herkes kendi çizdiği yolda yürüsün..gülü koparıp atmak değil-dir marifet asıl marifet kurumadan güle su verebilmektir...
Gümüş kalpler Ayşe caniberk
DİKENLİ GÜL LEYLA
Biz aynı çorbada iki kaşık olamayız seninle sen Akdenizsin ben Marmara aynı kıyılarda yüzemeyiz seninle... haydi sevelim dedik bu sevdayi ben sevgi parkında Güneşi battaniye yapan uyuyan.. Dikenli Gül Leyla sen ayağımdan yorganımı çeken bir Mecnunsun.. biz aynı yastıkta baş olamayız seninle... görenler beni tinerci sanıyor .. gönül hastasıyım oysa.. kedinin mamasiyla doymak nedir diye soruyorlar ben açlığımı çöpten de bulurum delikanlı yalana tokum. ben gururunu ayaklarına toz etmeyen dikenli Gül Leyla sen benden kalanları koklayarak uyuyan Mecnunsun biz aynı kokuları süremeyiz seninle pembe panjurlu evimize konan kumruları düşür gitsin, karıncaların kanı bulaştı birkere ellerime, kelebek etkisi gibi kanat çırpdıkça parçalandı yuvamız her yer darmadağın ben uçmak için kanat çırpan dikenli Gül Leyla sen kanatlarımı koparan Mecnunsun biz aynı havayı soluyamayız seninle. vurdun öylesine vurdunki duvarlarda kaldı ahımın ahı öylesine vur öylesine vur ki bir daha ... bu Kalp bir daha geriye dönüp bakmasın. ben, hayata gülmemiş gül Leyla sen bu hayatın katili Mecnunsun biz aynı zindanlarda ceza çekemeyiz seninle .. Güneş toplayıp hücrelerimi yenilemek istedim aslında kuşların yuvasını da inşa edecek karıncalara yeniden şeker de verecektim taki bir yetimin başını öksüz bırakana dek Herşey bitmiştir artık ... Yalnızlığı aldım yanima haydi herkes kendi yoluna ben Gül Leyla dalında birakılmayıp her gün koparılıp koklayıp atılan bir gülüm sadece.... Ayşe caniberk Gümüş kalpler |