Asılsada paçamızdan zalimler
Yokuş ve uzun da olsa yolumuz
Uzakta da olsa menzilimiz
Bıçaklar da olsa sırtımızda saplanmış en derinden
Biz ki bu memleketin öz evlatları
Biz ki Cumhuriyet çocukları
Yılmayacağız
Yıkılmayacağız
And olsun ki taşıyacağız umut bayraklarını en zirveye gençliğin

Acıdan bağır çağır olsa da naramız
sesi olacağız mazlumun
Yansak da cayır cayır,
ışık olacağız yarınların mavi gözlü çocuklarına
Donsak da en derinden titreyerek ve ürpererek anaların yüreklerine serinlikler getirmek pahasına
ve aksak
damla damla, oluk oluk
bayrakta bir zerre kan olmak pahasına
Tükenmeyeceğiz
Yılmayacağız
Yıkılmayacağız
Her ev sıcak, her sırt pek ve her çocuk tok olsun diye biz aç kalacağız belki zındanlarda
Üşüyeceğiz kim bilir soğuk ve rutubetli betonlarda
Ancak anlatmaktan vaz geçmeyeceğiz ve bıkmayacağız
sevginin gücünün büyüklüğünü
Taşıyacağız umut motorlarını en derinliklerine maviklerin

Ve sonra

Yemyeşil kırlarda çiçekler toplayacağız kol kola
daha bir hür, daha özgür.
Kitaplar okuyacağız ağaç gölgelerinde örülmüş saçlarıyla pak alınlı kızlarımıza
Şiirler yazacağınız aşka ve sevgiye dair ve barışa.
Sevgiyle sarılacağız birbirimize
Sen ben, biz siz bitecek yarınların memleketinde.
Kariscağiz rengarenk birbirimize bir ebru misali uyumla ve saygıyla sevda türküleri çiğıran çoban türküleri gibi.
Yılmayacağız
Yıkılmayacağız.
Taşıyacağız umut ışıklarını en karanlıklara.
Biz Cumhuriyet çocukları.