aş'k erdim// . . . özü özüne, közü közüne sabr-ı kandilime için için söndükçe tutuşur ahengi divitine, mürekkebine şiirgahım ben yağmura, yağmur bana kirpik, kirpik bulutlandıkça çamur beller, ömür beller koynuna beni toprağım hak belledim vakt-i sûr eyledim nefesimi, nefs-i "ah"ımı inim inim bize neylenen, incilenen hüzn-ü segâhımı siz, siz olun sakın ola değmeyin, ilişmeyin, tünemeyin artık baht-ı kapısız, bacasız vakti yatısız aşk-ı dergahıma adın hürmetine, varlığın nimetine kazan, kazan aş erdim, aşk erdim tokluğunun emsalsiz cennetine bilsen, ah bilsen kaç dua doğurdum, battığım kıblegahına... . . . // ilhanaşıcınisanikibinyirmibir |