tanrıya mektup
kızma bana kırılma sakın
başka bir boyutunu yaşıyorum aşkın zamanla sınırlanmamış bir aleminde yüzüyorum kızma bana kırılma zamanların en uysalındayım bazen bazen en hırçınında sana sokulmak istiyorum yaklaştıkça uzak,uzaklaştıkça gölgende sığınıyorum kızma bana kırılma aşkların en yücesini yaşıyorum sende ve aşkların en kutsalının sersemliğini bencilce serzenişlerim acımasızca görünsede hatta dönemeyeceğim sözler versem de;pişmanlık duyacağım, söz değil andım var geri dönmeyeceğim harman yeri gibiyim, kızma bana kırılma,gücenme bana ben o sevgi titreşimlerinde yol ararım bahaneler yer değiştirir gizemli derinlikleriyle; teninin hiçbir zaman değmeyecek tenime özlemini kızma bana kırılma,gücenme bana ben kalbimin pırıltısını senin limanına demirledim sen dinlemesen de, yüreğin dinlesin diye en inanmadığında bile inan diye dalgaların tepesinde sörf yaptıran cambaz duygular yerini sonsuz bir sükunete bıraktığında minicik gülüşlerde teselli bulurum, kızma bana kırılma ben yüksekten uçmuyorum alçaktan da gök alçalıp yükseliyor dizlerim titriyor kalbim deli deli çarpıyor ama ne çare |
Çıkmam bilmeden bile olsa bir daha yoluna
Acı versede bu bana
Okurken içim acıdı Kalemine saglık...