Çağlaya, ÇağlayaSessizlikte vaha her yan Hasretle sineler püryan Irmak, ırmak gözler giryan Yaşlar çağlaya, çağlaya. Hayal zemininde beyan Zarar ötesinde ziyan Nasıl diyeyim ki uyan Düşler çağlaya, çağlaya. Zamansız son beklendi Her dem, demlere eklendi Sabır, saylara yüklendi Taşlar, çağlaya çağlaya. Asırda, insanlık bandı İnsandan, gayriye döndü Bal varken, zehire kandı Aşlar çağlaya, çağlaya. Kararmış, seherlerimiz Güneşsiz, neharlarımız Zemheri, baharlarımız Kışlar çağlaya, çağlaya. Şair: Şamil KAFKAS |
Tebrik ederim