biyopsi
/çözülmedi
düğümler körleşti gözler eller suç ortağı yalancı diller/ neyse boşver diye diye doldurduğum heybeyi taşıyan omuzlarım aşındı şair iyileşiyor sanmıştım kaşındı bilinmezle açılan yaralarım içime taşındı şair zehir içim dışımdan görünmez içim biçimsel kaygılarla perdelenmiş nazarla uyurgezer kalplerle tezgaha gelenlere yalandan ikinci el ninnileri pazarla yollarda yollara söylenmiş şiirlere yazılmış yanılmışlık karanlık sokaklarda kılavuzu zihnimin yaklaştıkça yağmurla yıkanmış topraklara duyduğu kokusudur unuttuğu geçmişin hem çağırır hem kovar bilinçsiz hatıralar hem yoldan çıkarır hem yeni yollar açar sayılı zamanlardan zorunlu mekanlardan ölçülü adımlardan kurtulup kafesimden bir yerden hiçbir yere varmayı düşünmeden gitmek için gitmeyi seçebilmek isterdim bilsem seçerdim gitmeden bilemedim dün uzak bugün kaçak yarın sisler içinde ömür muğlak ölüm mutlak hakikat unutmaktan ibaret ölümlüye yaşamak |