Ben güleç yüzlü insanları severim
Güleç kadınları, güleç adamları
Güldü mü ışık yayan
Ağızlarıyla yetinmeyen
Gözleriyle gülebilen insanları severim
Gülerken gözlerinin çevresi kırışmalı
Yanakları pembeleşmeli, mutluluktan
O gülüş kucaklamalı beni
Öyle içten ve kibarlıktan uzak olmalı
Hanı dudağının iki kenarından
Martılar havalanmalı
Sesinde serçeler cıvıldamalı
Ben güleç yüzlü insanları severim
Yüzüme bırakmalı o mutluluğu
Saatler sonra bile
Biri sormalı neden gülümsediğimi
Bende.
Hiç; demeliyim aramızda bir sır gibi..!!
Bir gülüş kadar içten...
Bir gülüş kadar gerçeğiz çünki
Kim olduğumuz,
Ne olduğumuz önemli değil
Kendimizi ifade edebildiğimiz yerdeyiz. Sevildiğimiz kadar değil
Sevebildiğimiz kadar değerliyiz.
Günün en güzel hediyesidir
İnsana sabahın kokusu.
İçinize çektiğiniz zaman...
damarlara giden kan gibi
nefes gibi,
Çayın kokusu gibi
Sevinç dolu umut dolu
hayatın köprüsüdür sabah.
Mutlu ve huzur dolu bir sabaha gülün.
GÜN AYSIN ASİL IRKIMA.

NOGAYTÜRK