O GÜNE NE KALDI (776)

Ölüm denen olgu daim sorgulanır.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.
Yaşamaksa farklı, farklı kurgulanır.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

O gün ne zamandır bilemez hiç kimse.
Başa geldiğinde gülemez hiç kimse.
Geriye dönüş yok dönemez hiç kimse.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Can bedende iken boşa aldanırsın.
Düğündü dernekti hoşça donanırsın.
Şu hayata bir bak sonsuz mu sanırsın.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Mala mülke tamah, bu öylesi bir hal.
Ne genç der ne yaşlı, sırası var her hal.
Sırasız sıra bu, gelirse der, derhal.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Bir kuru laf var ya, der insanlar eşit.
Fark etmiyor hiç de sabisi ve reşit.
İster iyi insan isterse her çeşit. /çaşıt.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Hani denilmiş ya, ne varsa hep yalan.
Yine de denilmiş, al da az oyalan.
Elde bir değil de elde bir hiç kalan.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Yok gibi yaşanır düşülür feryada.
Kimi özlem dermiş düşeni var yad’a.
Böyle bakılması gerek bu dünyada.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Birazcık dert keder birazcık da elem.
Kimi yazar çizer, az sitem der kalem.
Bazen de derler ki, ne der şu el alem.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Dünya bir değirmen öğütür insanı.
Hem birleştirir hem dağıtır insanı.
Güldürürken hem de ağlatır insanı.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.

Zayi Ozan ölüm insanın yanında.
Beden ile ortak dolaşır kanında.
Selam verir alır en son kelamında.
Şunun şurasında o güne ne kaldı.
Şunun şurasında ölüme ne kaldı.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 31/03/2021 Çarşamba
Yayın : 02/04/2021 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1361696/