KEŞ OLDU GİTTİ
KEŞ OLDU GİTTİ
Bırakmaz peşimi çile dert benim Şu nefsim kendine baş oldu gitti Kurtulamam tutsak ruhum, bedenim Arzularım nefse tuş oldu gitti Kapıldım giderim boş bir hevese Şu dünya denilen süslü kafese Güvenme aldığın anlık nefese Senden öncekiler boş oldu gitti Yazım kışa döndü baharım güze Yaş geçtikçe indi ağrılar dize Her çıkardığımda tekeri düze Gittiğim tüm yollar şoş oldu gitti Nefesi’yim her kim iman etmedi Kibrinden secdeye başı gitmedi İbret al, Karun’a servet yetmedi Firavun’la Nemrut keş oldu gitti. Nefesi (Orhan ÖZER) |
Sanki kalemime kaş oldu gitti
Olmadı hiç şi're doyduğum bir gün
Gönülden eserler hoş oldu gitti.
Yüreğinize sağlık üstadım, tebrik ederim.